Fish@MarBeck
Du Nuss…….:lol:
Ich frage mal etwas genauer.
Hast du eine Setlist, eine Kritik oder einen Link zu diesem Konzert.
Tot Weerziens……:bis_bald:P.S. Das mit der DVD ist aber schade.
Habe am WE gerade mit Jan Wölfer darüber gesprochen, ob Weller vieleicht was von der „AS IS NOW“ mit der Brass Band gespielt hat.
Ach sooooo!
Keine Tracklist, es gibt aber aufzeichnungen des Webcasts, die ich nicht gehört habe. Wird also noch was auftauchen.
Reviews:
http://www.noize.cc/stories/main.php?p_id=6841
Die gute Stimmung im Zelt zog viele Leute aus der Halle an, in der Paul Weller gerade sein Set spielte. Der Endvierziger, der als Sänger und Gittarist der Band The Jam bekannt wurde, präsentierte zwar ein gutes Konzert, aber es fehlte das gewisse Etwas. Am Ende wollte Mister Weller gar nicht mehr von der Bühne und spielte einfach immer weiter. Auf dezente Handzeichen der Festivalmitarbeiter reagierte er trotzig, setzte sich ans Klavier und gab noch zwei Stücke zum Besten.
Bezoekers met een popsmaak hebben het gemakkelijk: die gaan gewoon naar Paul Weller [foto links]. Hoeveel jazzo’s komen er stiekem even gluren om te zien hoe trompettist Jan van Duikeren, trombonist Louk Boudesteijn en saxofonist Benjamin Herman het er van af zullen brengen? Zij komen van een koude kermis thuis, want behalve een onverstaanbare aankondiging van Weller gebeurt er niets speciaals op het Nile-podium.
Ja, hij heeft voortdurend problemen met zijn gitaarversterker, wat hij luid ventileert tegen de dienstdoende roadies. Ook verordonneert de zanger dat een van de automatisch bewegende camera’s voor zijn neus wordt weggehaald: “Get rid of this fucking robot.” En zo geschiedt. “We’re not strictly jazz, but at least we have a horn section”, zegt Weller, en hij tovert zowaar een paar jazzy Wes Montgomery-achtige octaafstapelingen uit zijn rockgitaar.
De Nederlandse blazerssectie doet haar werk, eigenlijk net als op de in Amsterdam opgenomen cd Studio 150. Wie goed oplet, kan altsaxofonist Benjamin Herman bezig zien op een enorme baritonsaxofoon, waarmee hij Weller voorziet van een stevige bodem onder een felle gitaarsolo. Tijdens een fraai trombonegedeelte van Louk Boudesteijn trekt Weller de aandacht naar zichzelf door opzichtig met een tamboerijn rond te huppelen. Het concert loopt uit op een gierende gitaarshow. Met het enorme improvisatiepotentieel rechts op het podium en met duizenden verwachtingsvolle Nederlanders in het middenveld, is het hele concert een gemiste kans. Vergelijk het met optredens van Prince of Van Morrison, en de ruimte die zij gunnen aan saxofoniste Candy Dulfer als er een optreden plaatsvindt in Amsterdam, Rotterdam of Utrecht. Nee, in Rotterdam wordt slechts het ego van de tamboerijn-, piano- en gitaarspelende ex-frontman van The Jam en The Style Council zichtbaar.
Fotos:
http://www.wireimage.com/GalleryListing.asp?nbc1=1&navtyp=CAL====199818&ym=200607
(Steve C. hat sich ein bißchen verändert ;-))
--
"I spent a lot of money on booze, birds and fast cars. The rest I just squandered." - George Best --- Dienstags und donnerstags, ab 20 Uhr, samstags ab 20.30 Uhr: Radio StoneFM