redbeansandricekomisch mit Leslie Waldron, hier ist eine andere Spur, ansonsten wär ich geneigt gewesen, es für ein Pseudonym zu halten…
Das ist die einzige Spur in „Dixonia“, hab grad rasch im Register nachgesehen.
In meinen Penguin Guides gibt’s keine Spur von Waldron, bei Allmusic natürlich nur den Eintrag von „Black Ark“. In der 9. Auflage ist „Black Ark“ allerdings drin, und zwar als Teil der Core Collection.
Google hilft natürlich auch nicht, bloss seitenweise Treffer zu „Black Ark“.
Dan Warburton hat einst diese Bemerkung auf einem Forum gepostet:
Can’t say I know much about (pianist) Leslie Waldron, but I’m ready to pop my paw in the fire for everyone else on Black Ark being African American – it was recorded in NYC too.
Warburton schreibt hier auch (aber ich nehme an, das ist auch eher ein educated guess als wirkliches Wissen), dass es sich bei „Black Ark“ um die einzige Aufnahme von Leslie Waldron handle.
Dann hab ich noch das hier gefunden – scheint aus einem Interview mit Noah Howard zu stammen (korrigiert mich, ich verstehe kein Holländisch):
Doyle was toen nog een nieuwe naam.
Mohamed Ali kunnen we aanzien als je vaste drummer op veel platen.
Ook Juma Sultan kennen we via zijn werk met Jimi Hendrix.
Op “the black ark” vinden we nog een aantal minder bekende namen terug zoals Earl Cross en Leslie Waldron.
Achteraf nog iets van hen gehoord?
Is het een bewuste keuze om met nieuwere muzikanten te spelen?Het grappige is dat heel veel mensen zo freaked out zijn als het op Juma Sultan aankomt.
De kerel speelde inderdaad bij Hendrix, maar hing ook heel vaak bij ons.
Er werd toen vaak gejamd en vooral mij was het dan ook normaal om Juma tussen 2 tours te vragen om op “the black ark” te gaan spelen.
Earl Cross was een heel begeesterde trompettist die ook nog speelde met Archie Shepp en Rashied Ali quintet.
Hij was een enorm talent en zeker één van de belangrijkste drijfveren op “the black ark”.
Hij is jammer genoeg vrij snel overleden.
Leslie Waldron is dan weer een ander verhaal.
Ook hij was vrij nieuw en een enorm talent.
Kort na de plaat heeft niemand ooit nog van hem gehoord.
Hij was verdwenen en we weten niet waar hij nu is.Net zoals op het meeste van mijn werk zijn er inderdaad een heleboel namen die op dat moment quasi onbekend waren.
Maar uiteindelijk is dat geen alleenstaand feit bij mijn muziek.
Charles Mingus werkte ook vaak met minder bekende muzikanten.
Het was Mingus die me duidelijk maakte dat jonge muzikanten minder geblokkeerd zijn in hun eigen stijl en makkelijker jouw composities konden interpreteren. Ik begin met zo’n jonge kids dan meestal als geen gek te repeteren.
Eens ze er klaar voor zijn neem ik de partituren weg en hops… het resultaat is hopelijk een goeie freejazz plaat.
Meestal werkt die chemie wel.
“The black ark” was één van die monsteralbums waar alles gewoon perfect zat.
Dàt voordeel en het feit dat die muzikanten vaak zelf hun eigen weg gaan binnen een nieuw generatie maakt het mijns inziens makkelijker om op die manier te werken.
Nehme an „hij“ heisst „er“ und dann steht da wohl „kurz nach dieser Platte hat niemand mehr was von ihm gehört“ oder so ähnlich? Verstehe kein Holländisch… (zuerst hab ich das hier gelesen, weiter hinten in den Google-Links tauchte dann die eigentliche Quelle auf.)
Weiter komme ich damit nicht… hab auch noch bei Valerie Wilmer nachgeschaut, auch da nichts…
--
"Don't play what the public want. You play what you want and let the public pick up on what you doin' -- even if it take them fifteen, twenty years." (Thelonious Monk) | Meine Sendungen auf Radio StoneFM: gypsy goes jazz, #158 – Piano Jazz 2024 - 19.12.2024 – 20:00 | Slow Drive to South Africa, #8: tba | No Problem Saloon, #30: tba